ظرایف آرشه-بخش نخست
هر آرشه بسته به میزان عواملی چون چگالی، فشردگی بافتی و مقاومت چوب و نیز منحنی انحنا در راستای طولی که بر اساس آن طراحی و ساخته شده به میزان مشخصی توسط پیچ انتهایی بایستی سفت شود که در آن مقدار، بهترین پاسخ برای تکنیک های پرشی آرشه بدست می آید.
از طرفی میزان شل و سفت کردن پیچ آرشه توسط نوازنده در حین اجرای یک قطعه متفاوت بوده و بسته به تکنیکهای بکار رفته در قطعه و نیز تغییرات محیطی(مانند تغییر در میزان رطوبت محیطی) در حین اجرا که بر روی چوب و نیز موی آرشه تاثیرگذار است، این مقدار کم و زیاد می شود.
سفت کردن بیش از اندازه آرشه باعث صدمه زدن به ساختار آرشه و در نهایت ایجاد خرابی در آن شده و شلی بیش از حد نیز باعث از دست رفتن قابلیت های دینامیکی آرشه می گردد. بنابراین با پیشرفت پارامترهای تکنیکی دست راست در طی زمان و نیز بدست آوردن شناخت بیشتر از قابلیت های آرشه مورد استفاده، بتدریج شاهد عملکرد قوی تر نوازنده نسبت به آرشه خود خواهیم بود.
موی مصرفی آرشه به دو دسته موی مصنوعی(پلاستیکی) و موی طبیعی(اسب) دسته بندی می گردد.موی مصنوعی معمولن بر روی آرشه هایی نامرغوب و ارزان قیمت مورد استفاده دارد.
توصیه می کنم از تمرین با آرشه هایی که موی مصنوعی در آنها بکار رفته خودداری کنید. از آنجا که موی اینگونه آرشه ها مصنوعی است فاقد سلول های شاخی است که در ساختار موی طبیعی وجود دارد و از این رو موی مصنوعی که سطحی همگن و صاف دارد، دارای کمترین میزان اصطکاک و چسبندگی به سیم است و به اصطلاح به شدت به روی سیم هنگام آرشه کشی لیز می خورد.
از طرفی باید دقت داشت به تدریج که با یک آرشه با موی طبیعی نواخته می شود سطح شاخی سلول های مو در اثر اصطکاک حاصل از نواختن ضعیف تر شده و از بین می رود. این موضوع به خصوص در نقاط میانی آرشه که بیشتر مورد استفاده است، مشهود تر است و موی طبیعی دچار کاهش سطح عملکرد می گردد.
بنابراین ملاک تعویض مو تنها ریختن مو یا به اصطلاح پاره شدن موهای آرشه نیست و یک آرشه می تواند با وجود آنکه به ظاهر دارای تعداد کافی از مو می باشد، نیازمند تعویض مو باشد.
از هنگامی که آرشه مو انداخته می شود به تدریج مو دچار عواملی چون پوسیدگی و آفت زدگی می گردد و از طرف دیگر تارهای مو مقاومت خود را در اثر نواختن و فشارهای وارده در حین نوازندگی بر آرشه از دست داده و یا شل شده و شروع به پاره شدن و ریختن از یک طرف می کنند، به شکلی که معمولن در هنگام مشاهده ناحیه رینگ پاشنه که موها از ناحیه آن داخل پاشنه می گردند، شاهد ریزش شدید تارهای مو از یک سو نسبت به سمت دیگر هستیم.
از ادامه تمرین با آرشه ای که دچار ریزش یکطرفه مو گردیده است باید خودداری نمود، زیرا ادامه کار باعث ایجاد کمانش جانبی به سمت راست در راستای طولی آرشه یا به اصطلاح کج شدگی و آسیب دیدگی آرشه می گردد.کج شدگی آرشه قابل اصلاح یا به اصطلاح تاب گیری است که توسط شخص متخصص و معمولن توسط حرارت و قرار دادن آرشه در غالب های مخصوص برای مدتی از زمان انجام می پذیرد.
موی مصرفی آرشه غالبا به دو رنگ اصلی سفید و سیاه موجود است که دومی به علل مختلف کمتر استفاده می شود، هر چند موهای مصرفی دارای طیفی روشن تا تیره هستند. رنگ مو به علت وجود رنگدانه ملانین موجود در سلول های ناحیه قشر مو می باشد و سفید شدن مو به علت از بین رفتن رنگدانه است.کمبود فلزاتی مانند آهن و روی و منگنز از عوامل اصلی در سفید شدن و نیز شکنندگی موها است و بنابراین می توان گفت استفاده از موهای سیاه در آرشه به علت میزان بیشتر این فلزات و مقاومت بیشتر مو ارجحیت دارد.
